آشنایی با سوره های قرآن - سوره مبارکه قارعه

فضیلت قرائت و خواص سوره قارعه
قارعه یکصد و یکمین سوره قران کریم که مکی است و 11 آیه دارد.
محتوای این سوره درباره قیامت و سختی های ان است و از سوره هایی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: مرا پیر کرده است.
/پاورقی 1. الجامع الصغیر، ج 2، ص 82./
امام باقر علیه السلام در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره قارعه را قرائت کند و آن را استمرار بخشد خداوند عزیز و جلیل او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او در امان می دارد و نیز از گرفتارشدن در آتش جهنم نگاه می دارد.
/پاورقی 2. ثواب الاعمال، ص 125./
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر کس که این سوره را قرائت نماید در روز قیامت ترازوی حسنات او سنگین می شود.
/پاورقی 3. مجمع البیان، ج 10، ص 426./

آثار و برکات تلاوت سوره قارعه
1. گشایش در کار
در این باره از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت کرده اند: هر کس سوره قارعه را بنویسد و همراه نیازمندی قرار دهد خداوند در کار او آسانی و گشایش قرار می دهد.
/پاورقی 4. تفسیرالبرهان، ج 5، ص 739./
همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است: هر گاه این سوره را نوشته و همراه کسی که بازارش کساد و بی رونق است باشد خداوند به کارش رونق می بخشد.
/پاورقی 5. تفسیرالبرهان، ج 5، ص 739./

2. برآورده شدن حاجات
به جهت برآورده شدن هر حاجتی 180 بار این سوره را بخواند مفید است و اگر معیشت بر او تنگ باشد بنویسد و و با خود همراه داشته باشد روزی او وسیع می گردد .همچنین این سوره را نوشته و با خود همراه داشته باشد حاجتش برآورده خواهد شد.
/پاورقی 6. درمان با قرآن، ص 160./

شأن نزول و محتوای سوره قارعه
این سوره به طور کلى، از معاد و مقدمات آن، با تعبیراتی کوبنده، بیانی تکان دهنده، و انذار و هشداری صریح و روشن، سخن می گوید، و سرانجام انسان ها را به دو گروه تقسیم می کند:
گروهی که اعمالشان در میزان عدل الهی سنگین است، و پاداششان زندگانی سراسر رضایت بخش در جوار رحمت حق!
و گروهی که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشتشان آتش داغ و سوزان جهنم.
نام این سوره یعنی قارعة از آیه اول آن گرفته شده است.
/پاورقی 1. تفسیر نمونه، جلد 27، صفحه 283./

داستان سوره قارعه
بحث روایتی - معنای اینکه درباره کسی که اعمالش سبک است فرمود: فامّه هاویه
در تفسیر قمی در ذیل آیه کالعهن المنفوش آمده: عهن به معنای پشم است، و در ذیل جمله و اما من خفت موازینه فرموده: یعنی از حسنات سبک باشد، و در ذیل جمله فامه هاویه فرمود: از فرق سرش به طرف آتش پرتاب می شود.
و در الدر المنثور است که ابن مردویه از ابو ایوب انصاری روایت کرده که گفت: رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم فرمود وقتی جان مومن از کالبدش در می آید از بندگان خدا آنها که اهل رحمتند و قبل از وی مرده بودند به دیدنش می روند، و بشیر که از دنیا با او آمده به اهل رحمت می گوید: مهلت دهید تا خستگی در آورد، او تازه از حال سکرات راحت شده. بعد از رفع خستگی از او می پرسند: فلانی چطور شد، فلانی خانم چه کرد؟ آیا ازدواج کرد یا نه؟ به اینگونه احوالپرسی ها می پردازند وقتی احوال مردی را بپرسند که قبل از تازه وارد مرده باشد، در پاسخ می گوید هیهات او خیلی وقت است که مرده، او قبل از من مرد، می گویند: انا لله و انا الیه راجعون به نظر ما او را به دوزخ نزد مادرش هاویه بردند، چه بد مادری و چه بد مربیه ای.
مؤلف: این معنا را از انس بن مالک و از حسن و اشعث بن عبد اللّه اعمی از رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم روایت کرده.
منبع:ام الکتاب