امام علیبن موسیالرضا(ع) از لحاظ علمی منزلت بالایی داشت و از بیست و چند سالگی در مدینه به فتوا مینشست (ذهبی، 1409 – 1401ق، ج9، ص 388-387). آن حضرت در حرم پیامبر(ص) مینشست و هرگاه کسی از علمای مدینه در مسئلهای در میماند، همگی به امام اشاره میکردند و مسائل خود را از ایشان میپرسیدند و امام هم به آنها پاسخ میگفت (طبرسی، 1417ق، ج2، ص64). امام رضا(ع) در هر شهری از مدینه تا مرو که اقامت میکرد، مردم پیش او میرفتند و درباره مسایل دینی خود سؤال میکردند (ابن بابویه، 1404 ق، ج2، ص196).