توسل در قرآن

پیرمردی بود بعد از سالیان دراز برای بار نخست مدینه آمده بود دلش سخت شکست اشک هایش ریخت بی اختیار به ضریح چسبیده بود زار زار گریه می کرد و مرتب بوسه می زد ناگاه صدای وحشتناکی شنید ترک ترک و پتک محکمی بر سرش خورد چشمانش سیاهی رفت و نقش زمین شد مردم دورش جمع شدند اما از هوش رفته بود.

در اینجا مطلبی ذهن را مشغول می سازد و آن اینکه توسل آیا معنای شریک قراردادن برای خداوند می باشد؟