قرآن در بیان پیام و آموزه هاى خود، از زبان عربى و الفاظ، عبارات و مثالهاى رایج بین مردم عرب آن زمان استفاده کرده است؛ ولى آنچه فرهنگساز است، پیام آن مثالها و عبارات است و «پیامها» فراتر از محدودیت زمان، مکان و قوم خاصى است. روشن است که اهداف قرآن، در آن مثالها و مصادیق محدود نمى گردد؛ ولى براى تفهیم و محاوره، گریزى از آنها نیست.