امام خمینی کدام آیه قرآن را از محکم ترین آیات می دانستند؟

یادم می آید امام خمینی رضوان الله علیه گاهی در درسشان موعظه می فرمودند ـ معمولا اواخر سال یک جلسه از درس اصولشان را به موعظه اختصاص می دادند و این غیر از درس اخلاقی بود که به صورت هفتگی داشتند.

یکی از مطالبی که مکرر از ایشان شنیدم این است که می فرمودند: محکم ترین آیه در قرآن کریم این آیه است: «فَمَن یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیرًا یرَهُ * وَمَن یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یرَهُ: پس هر که هم وزن ذرّه‏ای نیکی کند [نتیجه‏] آن را خواهد دید و هر که هموزن ذرّه‏ای بدی کند [نتیجه‏] آن را خواهد دید.» [1] و به خصوص روی کلمه «یره» خیلی تأکید می کردند. در مقام موعظه می فرمودند که مراقب باشید چیزی را سبک نشمارید. اگر انسان حتی یک گناه را کوچک بشمارد عقوبتش را خواهد دید و خود این گناه در آن عالم به شکل عذاب مجسم می شود. می فرمودند محکم ترین آیه قرآن که هیچ تشابهی در آن نیست و تأویلی برنمی دارد و مفهوم آن خیلی واضح و قطعی است این آیه است. شاید این تعبیر در روایت هم آمده باشد که محکم ترین آیه در قرآن این آیه است که هر کس سر سوزنی، به اندازه سنگینی یک ذره، خوبی کند آن را خواهد دید و اگر به اندازه سنگینی یک ذره بدی کند، خواهد دید. پس معنای محکم ترین آیه قرآن این است که اگر ـ العیاذ بالله ـ مبتلا به معصیتی شدیم، دیگر برگشت ندارد مگر آن که توبه کنیم تا بخشیده شویم.[2]

پی نوشت:

[1] زلزال، آیه 7 و 8.
[2] سخنرانی آیت‌الله‌ مصباح یزدی در دیدار جمعی از فرماندهان و مدیران ارشد نیروی دریایی در تاریخ 16/09/89.
منبع:حوزه