امان از این مردم!

مردم و دیگران

عده ای فقط به خود فکر می کنند و به دیگران کاری ندارند.
عده ای همچون سیم رابط فقط به دیگران فکر می کنند.
عده ای هم به خود فکر می کنند و هم به دیگران .

مردم و اطعام
بعضی می خورند و می خورانند.
بعضی نه می خورند و نه می خورانند.
بعضی نمی خورند ولی می خورانند.
آیا می دانی کدام بهتر است؟

مردم و منکرات
مردم در رابطه با منکرات چند دسته اند:
گروهی بی تفاوتند و کاری به فساد و صلاح جامعه ندارند.
گروهی مروج فساد و منکراتند.
گروهی چون خورشید جهان را روشن و آفت ها را از بین می برند.
یا رب! ما را نیز از این دسته اخیر قرار بده.

مردم و درختان
بعضی همچون درختان سرسبز و بانشاط هستند.
بعضی همچون درختان بی ثمر و پرآفت هستند.
بعضی همچون سنجد پیچیده اند.
تو هم درخت وجودت را پرثمر ساز!

مردم و کار خیر
گروهی اهل خیرند و دائما به فکر گره گشایی از مشکلات دیگران هستند.
گروهی بی خیرند و کوچکترین کاری برای رفع مشکلات دیگران انجام نمی دهند.
گروهی نه تنها بی خیرند که مانع خیرند و مرتب در برابر کسانی که کار خیر انجام می دهند، مشکل ایجاد می کنند.
تو نیز گره گشای دیگران باش .

مردم و گناه
می توان عموم مردم را از نظر تقوی و پاکی، عبادت و درستی، گناه و بی بند و باری، به سه دسته تقسیم نمود.
دسته ای از افراد پیوسته به فکر عبادت و بندگی خدا می باشند. و خیلی کم به فکر گناه می افتند و اگر کار خلافی از آنها سر بزند، فورا پشیمان گشته و توبه می کنند.
دسته ای از افراد نسبت به عبادات و واجبات پایبند هستند، اما از گناه و معصیت هم پرهیزی ندارند و چندان بر هوای نفس خود مسلط نیستند. و چه بسا در هر شبانه روز، بارها مرتکب گناه می شوند و گاه و بیگاه هم استغفار می کنند.
دسته سوم اشخاصی هستند که گذشته از آنکه هرگز به فکر عبادت و تقوی نیستند. دائما در وادی معصیت سیر می کنند و همیشه در حال عصیان به سر می برند و هیچگاه در مقام عذر خواهی و توبه برنمی آیند.
خدایا! ما را لحظه ای به خودمان وا مگذار.

مردم و دانش
حضرت علی علیه السلام فرمود: مردم نسبت به علم و دانش سه گروهند:
علمای الهی .
دانش طلبانی که در راه نجات، دنبال تحصیل علمند.
جاهلان و احمقان بی سر و پا که دنبال هر صدایی می روند و با هر بادی حرکت می کنند، همان ها که با نور علم روشن نشده اند و به ستون محکمی پناه نبرده اند.(نهج البلاغه، ترجمه آیة الله مکارم شیرازی، ج3، کلمه قصار147)

مردم و دانایی
حکیمی را گفتند: پندی ما را بیاموز. گفت: مردم دنیا بر چهار گروهند:
یکی آن است که داند و داند که دانا است، از وی دانش بیاموزید.
دیگر آن است که داند و نداند که دانا است؛ او فراموشکار است، یادش دهید.
و سوم آن است که نداند و داند که نداند، بیاموزیدش .
و آخر آن است که نداند و نداند که نداند، او جاهل است، از وی دوری کنید.

مردم و گذشته
بعضی از مردم دائم افسوس گذشته را می خورند.
بعضی از مردم همه توجه خود را معطوف به آینده کرده اند و هم افسوس گذشته را می خورند.
و بعضی از مردم، هم نقد عمرشان را غنیمت می شمرند و هم به فکر آینده خود هستند. عاقل کسی است که از دیروز پند گیرد، در زمان حال زندگی کند و به آینده بیندیشد.

مردم و قرآن
مردم در برخورد با قرآن چند دسته اند.
دسته ای سر و کاری با قرآن ندارند.
دسته ای فقط توجه سطحی و ظاهری به قرآن دارند. در حد قرائت و تجوید.
دسته ای قرآن را به عنوان کتاب زندگی می دانند و اعمال و رفتار خود را با آن تنظیم می کنند.
خدایا! ما را از عاملان به قرآن قرار بده.

منبع:حوزه