من نیازی به خدا و عنایتش ندارم!!

خیلی وقت‌ها طوری غرور و تکبر ما را فرا می‌گیرد و طوری برای خودمان و خواسته‌ها و آرزوهایمان ارزش قائل هستیم که فکر می‌کنیم شخصیتی هستیم و چه قدرتی داریم.
می‌گوییم: برای من افت دارد که ماشین مدل پایین سوار شوم. فلانی باید از من عذرخواهی کند. من فلان کار را نمی‌کنم چون خوشم نمی‌آید. من هر کاری دلم بخواهد می‌کنم. هیچ کسی نمی‌تواند به من «تو» بگوید!