دیرگاه است و از سحر به خبر نیز خشنودیم.
مولای من!
ما را به خار و خس حوالت میدهند؛ میپسندی؟
گندم نمایان، جو میفروشند؛ نشسته ای؟
وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ: اراده ما بر این قرار گرفته است تا به مستضعفین نعمت بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم قصص/5.
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام در ذیل این آیه فرمود: ایشان، آل محمد علیهم السلام هستند، خداوند مهدی آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف را برمی انگیزاند تا توسط او مؤمنان را عزیز و دشمنان را ذلیل و زبون گرداند1.
حکیمه خاتون دختر امام محمد تقی علیه السلام میگوید: ابومحمد حسن عسکری علیه السلام کسی را فرستاد و مرا خواست. سپس فرمود: عمه! امشب افطار نزد ما باش. خدای سبحان امشب حجت خود را در زمین ظاهر میکند. آن شب هم شب پانزدهم شعبان بود.
حکیمه خاتون میگوید: رفتم و شب را در خانه حضرت خوابیدم. وقت سحر بیدار شدم. دو سوره از قرآن (الم سجده و یس) را خواندم. دریافتم که حالت اضطرابی برای (حضرت) نرجس خاتون پدیدار شد. ناگاه دیدم مولودی (طفلی) در حال سجده به دنیا آمد.
امام حسن عسکری علیه السلام مرا صدا زد و فرمود: ای عمه طفل را نزد من بیاور. او را گرفتم. نزد امام علیه السلام بردم. و او مولود مسعود را روی سینه خود قرار داد. زبان خود را به دهان آن طفل وارد نمود و دست خود را به چشم ها، گوش ها و مفاصل او کشید.
بعد فرمود: سخن بگو پسرم، نوزاد جواب داد: أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شریک له و أشهد أن محمداً رسول الله. سپس بر امیرالمؤمنین و امامان (معصوم) صلوات فرستاد تا رسید به پدرش. بر حضرت نیز صلوات و درود فرستاد.
سپس ابومحمد فرمود: عمه! طفل را نزد مادرش ببر که بر مادر خود سلام دهد. بعد او را بیاور. من حضرت را نزد نرجس خاتون بردم و او بر حضرت نرگس سلام گفت. او را خدمت پدر بزرگوارش برگرداندم، آن جناب فرمود: ای عمه! روز هفتم نزد ما بیا. رفتم و روز هفتم برگشتم. حضرت فرمود: عمه! آن طفل را نزد من بیاور. او را آوردم. بعد از آن که همان عمل روز اول را انجام داد، فرمود: پسرم سخن گو و آنگاه شهادتین را بر زبان جاری کرد. بر اجداد گرامیش صلواتاللهعلیهم یکی بعد از دیگری درود و صلوات فرستاد. سپس این آیه را تلاوت نمود: وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ2.
پینوشتها
1. تفسیر صافی، ج 4، ص 80؛ غایه المرام، ص 745.
2. ینابیعالموده، ص 449؛ الصراط المستقیم، ج2، ص 21.
منبع:مجله نسیم وحی
