*اگر قرآن نبود ، باب معرفت الله بسته بود إلی الابَد.
* قرآن کتاب انسان سازی است ، مکتب اسلام مکتب انسان سازی است ، انسان به همه ابعاد.
*این قرآن است که هدایت می کند ما را به مقاصد عالیه ای که در باطن ذاتمان توجه به او هست ، و خودمان نمی دانیم.
*از انس با قرآن کریم ، این صحیفه الهی و کتاب هدایت ، غفلت نورزند ؛ که مسلمانان هر چه دارند و خواهند داشت در طول تاریخ (گذشته و آینده) ، ازبرکات سر شار این کتاب مقدس است.
*تدریس قرآن _ در هر رشته ای از آن _را محطّ نظر به مقصد اعلای خود قرار دهید.
*هر مقداری که شما عمل کردید به قرآن ، زیر پرچمش رفتید.پرچم قرآن این نیست که پرچم های دیگران هستند ، پرچم قرآن عمل به قرآن است.
*مبادا قرآن مقدس و آیین نجات بخش اسلام را ، بامکتب های غلط و منحرف کننده ای که از فکر بشر تراوش کرده است ، خلط نمایید.
*هیچ مکتبی بالاتر از قرآن نیست.
*آنچه مهم است این است که مسلمین به اسلام و قرآن عمل کنند . اسلام همه مسائلی را که مربوط به زندگی بشر در دنیا و آخرت است ، و آنچه را مربوط به رشد و تربیت انسان و ارزش انسان است ، داراست.
*قرآن باید در تمام شئون زندگی ما حاضر باشد.
*این کتاب و این سفره گسترده در شرق و غرب ، و از زمان وحی تا قیامت ، کتابی است که تمام بشر: عامی ، عالم ، فیلسوف ، عارف ، فقیه ، همه از او استفاده می کنند.
*قرآن کتاب انسان سازی است ، کتاب انسان متحرک است ، کتاب آدم است ، و کتابی است که آدمی که باید از اینجا تا آخر دنیا و تا آخر مراتب حرکت بکند راه می برد.
*جوانان عزیزم که چشم امید من به شماست : با یک دست قرآن را وبا دست دیگر سلاح را برگیرید ، و چنان از حیثیّت و شرافت خود دفاع کنید ، که قدرت تفکر توطئه علیه خود را ، از آنان سلب نمایید.
*قرآن کریم که به همه ما و به همه بشر حق دارد ، سزاوار است که ما در راه او فداکاری کنیم.
*مشکل بزرگ مسلمین این است که قرآن کریم را کنار گذاشته اند ، و تحت لوای دیگران درآمده اند.
*هر چه در راه خدا بدهیم ، و هر چه در راه قرآن بدهیم فخر ماست ، افتخارماست ، راه حق است.
*قرآن کریم پناه همه ماست .
*******************
امام خمینی (ره) در کتاب شریف « حدیث جنود عقل وجهل» در مقدمه آورده اند که :
((.... مقصد قرآن و حدیث، تصفیه عقول و تزکیه نفوس است برای حاصل شدن مقصد اعلای توحید و غالباً شرّاح [ شرح دهندگان] احادیث شریفه و مفسّرین قرآن کریم این نکته را که اصل اصول است، موردنظر قرار نداده اند و سرسری از آن گذشته اند و جهاتی را که مقصود از نزول قرآن و صدور احادیث به هیچ وجه نبود، از قبیل جهات ادبی و فلسفی و تاریخی و و امثال آن مورد بحث و ترقیق و فحص و تحقیق قرار داده اند.))
درکتاب آداب الصلوةدر فلسفه خلقت و نزول قرآن، حضرت امام، مقاصد مختلفی را بیان نموده اند که هریک بنوبه خود نشان از فهم عمیق قرآنی ایشان دارد. مثلا ایشان یکی از مهمترین اهداف نزول قرآن را تهذیب نفوس و کیفیّت سیروسلوک الی الله می دانند: « و دیگر از مقاصد و مطالب [ نزول قرآن از مقام قرب و قدس به عالم ظلمانی و سجن طبیعت] دعوت به تهذیب نفوس و تطهیر بواطن از ارجاس پلیدیهای] طبیعت و تحصیل سعادت، وبالجمله، کیفیّت سیروسلوک الی الله است. و این مطلب شریف بر دو شعبه مهمّ منقسم است: یکی تقوا به جمیع مراتب آن که مندرج در آن است: تقوا از غیر حق و اعراض مطلق از ماسوی الله.
و دیگری ایمان به تمام مراتب و شئون که در آن مندرج است: اقبال به حق و رجوع و انابه به آن ذات مقدّس و این از مقاصد مهم این کتاب شریف است که اکثر مطالب آن بلاواسطه یا مع الواسطه به این مقصد رجوع کند.
